Spoj kulture, tradicije, istoka i zapada, prirode, kulturno-historijskih spomenika, jednom rječju - Pešterska visoravan.
Zanimljive geografske činjenice o Pešteru pokazuju da je to najveća visoravan na Balkanu i jedna od najvećih u Evropi.
Zbog nevjerovatnih netaknutih prirodnih ljepota i definitivno neistraženih i netaknutih mjesta, Pešter je postao pravi izazov za turiste i omiljeno mjesto za ljubitelje prirode. Upravo zato mu se ogroman broj divi i Pešter smatra jednom od omiljenih destinacija.
Nalazi se u jugozapadnom dijelu Srbije i istočnom dijelu Sandžaka. Prostire se na nadmorskoj visini između 900 i 1.200 metara, između sela Karajukući Bunari, Tuzinje i Braćak. Na mjestu koje se zove Jezero je nekada bilo jezero s čijom vodom i pijavicama su se liječili ljudi.
Ujedno, valja napomenuti da se radi o jednom od najhladnijih područja u regiji s jedinstvenim prirodnim ljepotama. Nerijetko se sa svojom okolinom naziva i Balkanski Sibir.
Ono što je također zanimljivo za Pešter je Peštersko jezero koje nastanjuje veliki broj ptica. Od više od 170 vrsta, oko 90 je na crvenoj svjetskoj zaštićenoj listi i nalaze se pred izumiranjem.
Nemoguće je ne spomenuti kada se priča o Pešteru da Askerli džamija u Uglu predstavlja najstariju sačuvanu džamiju na prostoru opštine Sjenica. Sagrađena je 1704. godine u okviru turskog vojnog utvrđenja koje je u to vrijeme imalo veoma značajnu ulogu obzirom na geostrateški položaj cjelokupnog područja Sjeničko-pešterske visoravni i blizini granice.
Džamija je izgrađena od klesanog kamena s kupolom i munarom koji su početkom 19. vijeka porušeni. Tokom 19. i 20. vijeka džamija je u nekoliko navrata rušena i spaljivana. Posljednja obnova džamije izvršena je 1976. godine.
U narodu ovoga kraja postoji priča o ovoj džamiji i šumi koja joj pripada.
Svojevremeno, neki čovjek se oglušio o staro predanje o zabrani sječe džamijske šume i za sebe odsjekao jedno stablo kako bi napravio rogove na tek sagrađenoj kući.
Nekoliko dana nakon toga nad selom se nadvila oluja, a u strašnom nevremenu prvi grom udari upravo na novopodignuti krov. Od tada, šumu, koja je dobila nadimak ukleta, niko ne mora da čuva jer, kako mještani kažu, "šuma se sama čuva".
U selu Đerekare se nalazi "drvo ljubavi ili usamljeno drvo" koje turisti grle i ljube. Na taj način šire pozitivnu energiju koju im ono daje, jer ih je primilo za svog prijatelja. Drvo je zapravo postalo kult, čak mjesto vjeridbi.
