Superćelije izazivaju neke od najekstremnijih vremenskih prilika na planeti.
Meteorolozi koriste termin superćelija da opišu vrstu dugotrajnih oluja sa grmljavinom koje se rotiraju i praćene su opasnim vremenskim uslovima, uključujući veliki grad, štetne vjetrove i ponekad mogu da izazovu tornado, prenosi weather.com.
Klasične superćelije se pojavljuju kao pojedinačne oluje, ali ponekad mogu da budu i u grupi. Kada se posmatraju na otvorenom prostoru, klasične superćelije imaju izgled "svemirskog broda". Superćelije imaju jasan izgled na Doplerovom radaru, koji često ima "kuku" na donjem lijevom dijelu oluje. Ta kuka se proteže južno od glavnog jezgra oluje, gdje se obično nalaze veliki grad i jaka kiša.
Nacionalna laboratorija za teške oluje (NSSL) saopštila je da manje od 20% svih oluja sa superćelijama proizvodi tornado. Međutim, superćelije su odgovorne za stvaranje velike većine svih tornada - posebno onih nasilnih - dodao je NSSL. U toku su dodatna istraživanja kako bi se otkrilo zašto su neke od ovih rotirajućih oluja praćene tornadima, dok druge nisu.
Superćelijske oluje nekad budu praćene niskim padavinama (LP) ili visokim padavinama (HP).
Kao što naziv implicira, LP superćelija je praćena manjim količinama padavina - kišom ili gradom. Ovu vrstu superćelije je lako uočiti.
HP superćelije sadrže veće koncentracije kiše i grada. One mogu da izazovu i tornada. Superćelije mogu da proizvedu više tornada, od kojih neki mogu ostati na tlu duži vremenski period.
Nauka o superćelijskim olujama
Superćelijska oluja sa grmljavinom se karakteriše stalnim i snažnim rotirajućim uzlaznim strujanjem (uzlaznim vazduhom). To se još i zove - pomijeranje vjetra po visini. Ove oluje nastaju u nestabilnom vazduhu praćene određenim tipom promjene smjera vjetra na različitim visinama u atmosferi - poznatom kao smicanje vjetra. Uobičajena kombinacija koja podržava superćelije je južni ili jugoistočni vjetar blizu nivoa tla i jugozapadni ili zapadni vjetar viši u atmosferi.
Obično pri tlu duvaju južni ili jugoistočni vjetrovi, a u višim slojevima zapadni ili jugozapadni. Ovakva kombinacija vjetrova po slojevima izaziva horizontalno rotirajuće kretanje vazduha u donjim slojevima troposfere. Isto to brzo uzdižuće kretanje vazduha koje pravi oluju, horizontalnu rotaciju vazduha pretvara u vertikalnu, a ta rotacija je često spektakularno vidljiva u strukturi ovog zastrašujućeg oblaka.
