Francuska javnost je ponovo uzdrmana valom islamofobije koji sve češće prerasta u smrtonosno nasilje. Hiljade građana izašlo je na ulice Pariza kako bi protestovali protiv rastućeg rasizma i odali počast Aboubakaru Cisséu, mladiću iz Malija koji je krajem aprila brutalno ubijen u jednoj džamiji na jugu zemlje.
Protesti, održani pod snažnim sloganom “Rasizam počinje riječima, a završava kao Aboubakar”, poslali su jasnu poruku vlastima: ignorisanje govora mržnje vodi ka tragedijama. Transparenti su jasno osudili aktuelnu političku klimu i sve prisutniju islamofobiju, a atmosfera među okupljenima bila je naelektrisana gnjevom, tugom i zahtjevom za hitnu akciju.
Među demonstrantima su bili i visoki predstavnici radikalno lijeve stranke Nepokorena Francuska (La France Insoumise), uključujući lidera Jeana-Luca Mélenchona i poslanike Louisa Boyarda i Érica Coquerela. Pored francuskih zastava, u rukama okupljenih vijorile su se i palestinske, jasno ukazujući na širu solidarnost protiv svih oblika ugnjetavanja.
“Ne, ne islamofobiji” orilo se ulicama, dok su brojni natpisi na transparentima prozivali francuskog ministra unutrašnjih poslova Géralda Darmanina i druge konzervativne političare koji, kako smatraju demonstranti, doprinose širenju netrpeljivosti. Posebno je bio upečatljiv transparent s porukom: “Čak i ako Retailleau ne želi, evo nas”, jasno aludirajući na predsjednika senatske većine Bruna Retailleaua i njegovu sklonost retorici koja antagonizira muslimansku zajednicu.
Proteste su organizovale proturasističke organizacije koje su pozvale na okupljanja širom zemlje, a odziv nije izostao. U Lilleu se, na primjer, okupilo oko 400 ljudi.
Zvanična statistika dodatno oslikava alarmantnu situaciju – u prva tri mjeseca 2025. godine, broj kaznenih djela motivisanih islamofobijom porastao je za čak 72 posto u odnosu na isti period prošle godine. Ministarstvo unutrašnjih poslova je potvrdilo 79 slučajeva, u poređenju sa 46 iz 2023.
Ubistvo Aboubakara Cisséa, samo po sebi tragično, postalo je simbol šireg problema u Francuskoj – atmosfere normalizacije mržnje prema muslimanima, koju potpiruju ne samo ekstremisti nego i mainstream političari koji pod krinkom “sekularizma” podstiču ksenofobnu retoriku.
Francuska, koja se još uvijek predstavlja kao bastion slobode, jednakosti i bratstva, suočava se s dubokim unutrašnjim raskolom – i protesti u Parizu su jasan znak da sve veći broj građana više nije spreman da šuti.
