Prvi put kad posjetite Istanbul, htjećete vidjeti Aja Sofiju, Veliki Bazar, Plavu džamiju, Bosfor...
Sve to su destinacije koje turističke agencije nude svojim klijentima. Ono što vam neće spomenuti je prešućena tajna ovog neprolaznog grada.
Na samo 45 minuta vožnje brodom, nanizani jedan do drugog tako da se jasno mogu vidjeti sa azijske obale Istanbula, leže jedan do drugog Prinčevski otoci.
Sve donedavo, kao privilegija bogatih i moćnih, bili su gotovo pa zatvoreni za obične smrtnike. Sada su četiri od devet ostrva, koliko ih ukupno ima, otvorena za posjetioce. Na svakom od njih strogo su zabranjena motorna vozila (osim onih policijskih) i sve donedavno ostrvima su vozile konjske kočije. Prije tri godine stvari su se počele mjenjati pa su uvedeni električni mini autobusi.
Bujukada je najveće i najljepše od devet ostrva. Arhitektura luksuznih vila sagrađenih na ostrvu, svojom ljepotom i jedinstvenošću oduzima dah, jednako kao i pejzaži, pogled na istanbul i na kraju sam ugođaj otoka zbog kojeg Vam se čini kao da je vrijeme stalo donosi onaj davni osjećaj 60-tih godina prošlog stoljeća.
Osim ostrva Bujukada, dostupna su i ostrva Kinaliada, Burgazada i Hejbeliada. Tokom historije, Prinčevska ostrva su mjenjala naziv. U doba antike nazivana su Narodna, tokom ranog srednjeg vijeka Monaška, da bi u doba vladavine Bizantije nazvana Prinčevska. Zbog stijena poznatih po crvenkastim nijansama, koje se mogu vidjeti na ostrvima, nazivana su i Crvena ostrva, a u turskom jeziku je uobičajeni naziv Adalar. Ukupan broj stanovnika je procjenjen na oko 15.000, s tim što se taj broj značajno uvećava tokom ljetnje sezone.
Ovde se nalazi jedinstvena turistička atrakcija – palata sa samostanom izgrađena za vrijeme cara Justina II, koja je svojevremeno bila mjesto egzila za carice Irenu, Eufrosiniju, Teofaniju, Zoju i Anu Dalasenu. Godine 1901. na tom je ostrvu rođena princeza Farelnisa Zejid, koja je u javnosti kasnije bila poznata kao renomirana slikarka apstraktnih slika velikih formata.
