Broj stranih državljana koji borave u Bosni i Hercegovini kontinuirano raste, a među najčešćim razlozima za dobijanje privremenog boravka sve češće se navodi spajanje porodice. Inostrani radnici angažovani na poslovima širom zemlje sve češće sa sobom dovode i supruge i djecu, čime se dodatno mijenja demografska slika lokalnih zajednica.
Prema zvaničnim podacima iz informacija o stanju u oblasti migracija u BiH za 2024. godinu, lani je ukupno odobreno 14.909 privremenih boravaka. Od tog broja, 6.256 su prvi boravci, dok je 8.653 produženo. To predstavlja porast od 10,6 odsto u odnosu na prethodnu godinu kada je odobreno 13.481 boravak.
Među najčešćim razlozima za odobrenje privremenog boravka u 2023. godini ističu se rad sa radnom dozvolom, spajanje porodice, rad bez dozvole i obrazovanje.
Najveći broj boravaka dodijeljen je državljanima Turske – njih 3.166. Slijede državljani Srbije sa 1.956, zatim Hrvatske sa 872, Indije sa 805 i Kine sa 714 privremenih boravaka.
Pored toga, u prošloj godini odobreno je i 430 stalnih boravaka, što predstavlja pad od 3,6 odsto u odnosu na prethodnu godinu kada ih je bilo 446. Najviše stalnih boravaka u 2024. godini dodijeljeno je državljanima Hrvatske (57), Crne Gore (52), Austrije (36) i Turske (36).
Istovremeno, sve je očitije da proces migracija postaje sve prisutniji i dublji. Dok brojni državljani BiH sele sa kompletnim porodicama u zemlje zapadne Evrope u potrazi za boljim uslovima života, strani radnici iz zemalja poput Turske i Indije pokušavaju izgraditi novi život u BiH, često dovodeći supruge i djecu.
U tom kontekstu, posmatrači procesa migracija ukazuju da se radi o globalnom trendu koji se ne može zaustaviti, već samo ublažiti određenim politikama i mjerama. Ujedinjene nacije i međunarodne organizacije ne gledaju negativno na ovaj fenomen – naprotiv, u njemu vide potencijal za popunjavanje tržišta rada i revitalizaciju zajednica koje se suočavaju s padom broja stanovnika.
Iako domaća javnost migracije često doživljava sa skepsom, promjene koje one donose postaju sve vidljivije i sve više utiču na svakodnevni život – od tržišta rada do obrazovnog i zdravstvenog sistema.
