Dva Lazara, jedan Stupar, drugi Ristić, jedan 23, drugi 62 godina te strašne 1995. godine , obojica iz Sanskog Mosta, iz vatrenog oružja ubili su 19 civila bošnjačke nacionalnosti u tri različita ratna događaja i pravosnažno osuđeni na po 15 godina.
Zajedno sa Ristićem u zločinu ubijanja učestvovao je Predrag Dević koji je 1995. godine bio star 36 godina, pravosnažno osuđen na 12 godina i Petar Arsenić koji je priznao krivnju i dobio 10 godina. Oba Lazara prvostepeno su osuđeni na 20 godina, drugostepenci su im „progledali“ za velike zločine.
Dva Lazara ,jedan Predrag i jedan Petar u punoj snazi, pod automatskim oružjem, zadojeni mržnjom ubiju 17 nenaoružanih i nemoćnih muškaraca i dvije žene, nakon rata se kriju kao kukavice i na kraju dobiju ukupno 52 godine zatvora. Gnusne zločine iz osvete počinili su posljednnjeg dana rata, 10. oktobra 1995. godine kada su snage Petog i Sedmog korpusa već oslobađale Sanski Most.
Nesretni bošnjački civili imali su tu jezovitu sudbinu da sretnu monstrume kada su sekunde i minute nedostajale da dočekaju slobodu.
Oteo 27 civila, dvojicu ubio, 12 ranio bombama
Lazar Stupar optužen je 19.novembra 2007. godi, e a na 20 godina osuđen je u februaru naredne godine na Kantonalnom sudu u Bihaću za ratni zločin protiv civila. Pred bihaćkim krivičnim vijećem stajao je ratni zločinac, brkajlija star 38 godina koji se od lica pravde krio u Mišinom hanu kod Banje Luke.
Uhapšen je 21. oktobra 2007. godine po potjernici. Bio je stolar po zanimanju, oženjen , dvoje maloljetne djece. Posljednjeg dana rata u patikama i sa gipsom na lijevoj nozi zavrnute nogavice odlučio je da se „osveti balijama“. U ratu nije vidio šansu da ostane čovjek, nego nečovjek.
Stupar je kao pripadnik Šeste brigade Vojske Republike Srpske, 10. oktobra 1995. godine učestvovao u odvođenju 27 civila Sanskog Mosta bošnjačke nacionalnosti na prisilni rad kod Mašinskog mosta u Sanskom Mostu , a potom, bez povoda, iz obijesti, hicima iz automatske puške ubio 42-godišnjeg Vejsila Mahića iza koga je ostala supruga i dvoje djece.
Mahiću je prvo opalio metak u glavu a kada je pao „ovjerio“ ga sa još tri hica. Bio je posljednji dan rata, toga dana su oslobodioci ulazili u Sanski Most. Stupar je među preostale zarobljene civile u večernjim satima , strpane u jednoj garaži pored Mašinskog mosta , ubacio više ručnih bombi i pucao po njima iz automatske puške.
Ubio je Alu Osmančevića a ranio još 12 ljudi. Ni to mu nije bilo dovoljno nego ih je i zlostavljao.
Lazar Stupar je negirao krivicu, lagao je da je tog 10. oktobra povrijedio lijevu nogu prilikom iskakanja iz zapaljenog kamiona te da se tog dana povlačio prema Prijedoru. Sud je prihvatio da je imao povrijeđenu nogu, samo Stupar nije imao dokaz kada ju je povrijedio.
Tvrdio je da su svjedoci izrežirani i izverzirani da lažu na njega, samo nije nikako mogao objasniti zašto od hiljada vojnika VRS-a da „izaberu baš njega“. Dva svjedoka koja su gledala šta je tog dana radio Lazar Stupar bili su pred sudskim vijećem više nego uvjerljivi. I treći ga je prepoznao, znao ga je odranije jer je sa njima radio u istom preduzeću i to u sušari.
Na sudu se utvrdilo da je Stupar doslovno oteo 27 civila od trojice srpskih vojnika iz 15. bihaćke brigade, tako što je i prema njima pucao iz auutomatske puške po zemlji i asvaltu. Zarobljene civile je rasporedio da kopaju rovove , psovao im balijsku majku i zabranjivao da ga gledaju.
Lazar Stupar je iz obijesti ubio gluhoniijemog Vejsila Mahića jer je podigao glavu prema njemu i pogledao ga. U garažu u koju je natjerao 21 civila ubacio je nekoliko bombi,a onda kroz otvorena vrata ispalio cijeli šanžer iz automatske puške, usmrtio Alu Osmančevića , 12 lica ranio a jedno od njih je ostao trajni invalid sa oduzetošću donjih ekstremiteta.
Lazar Ristić jedan od uhapšenih u današnjoj akciji SIPA-e
Zlikovci Lazar, Petar i Predrag streljali 15 civila Bošnjaka
Lazar Ristić i Predrag Dević su optuženi 27.maja 2010.godine a 28.aprila 2011.godine osuđeni na 20, odnosno 12 godina. Ristiću je kazna smanjena na 15, a Deviću potvrđena. Bio je posljednji dan rata Ristić i Dević su 10.oktobra streljali 15 civila Bošnjaka koji su se pod pratnjom srpske vojske vraćali sa radne obaveze. Zločin se dogodio u selu Kruhari na raskrsnici zaseoka Marjanovići-Domazeti. Zajedno sa njima u zločinu je učestvovao i Petar Arsenić koji je ranije priznao krivicu, izrazio kajanje i osuđen na10 godina zatvora.
Lazaru Ristiću se 2008.godine sudilo za ubistvo dvije žene iz sela Kijeva kod Sanskog Mosta, Zejnebu Alibegović i Zarfiju Sinanovič Ristić ih je usmrtio na seoskom putu 6.novembra 1992.godine. Godine 2009. za ovo brutalno ubistvo osuđen je na devet i po godina. Ristić i Dević uhapšeni su potom 5.maja 2010. godine.
Lazar Ristić je bio zemljoradnik, udovac i otac troje djece, Predrag Dević bravar, oženjen otac troje djece. Prije rata neosuđivani. u ratu monstrumi. Obojica iz sea Kruhari nadomak grada.
Kada su petorica vojnika VRS sa 15 civila Bošnjaka iz sela Vrše, Čirkići i Lukavice prolazili kroz Kruhare vraćajući se sa radne obaveze ( sječe šume), u tri konjske zaprege vozeći zarobljenike prema logoru Betonirka u Sanskom Mostu, Ristić sa automatskom puškom M72 -B1 , Dević i Arsenić sa automatskim puškama sa preklopnim kundakom M-70 AB2 naredili su vojnicima VRS-a da siđu sa konjskih zaprega .
Ristić je bio vođa tročlane grupe ubica. Kada su se vojnici usprotivili, Lazar im je opsovao tursku majku i vikao „ vi vozate ovda Turke, a meni je dijete poginulo, sad ćemo ostati bez svega, jer pada Sanski Most“. Zlokobna trojka je pod prijetnjom oružjem civile skrenula na jednu njivu, natjerali ih da legnu licem okrenuti prema zemlji i potom ih usmrtili rafalnom paljbom.
- Konjska kola u kojima su bili ubijeni muškarci presreli su optuženi Ristić, Dević i Predrag Arsenić, o čemu su ključni svjedoci bili vojnici VRS-a, koji su bili u njihovoj pratnji. Izjave su bile jasne i decidne. Svjedoci su na suđenju identifikovali optužene kao osobe koje su od njih nasilu odvele grupu bošnjačkih civila - kazala je Edina Arnautović, predsjedavajuća Sudskog vijeća.
Predrag Dević negirao je učešće u strašnom zločinu. Tvrdio je da je bježao iz grada i tražio porodicu u Oštroj Luci na pola puta do Prijedora. Zaštićeni svjedok M.M. i saučesnik u zločinu Petar Arsenić potvrdili su da je Dević ubijao.
Ubijeni civili su dva dana 9. i 10. oktobra 1995.godine sjekli šumu, dok su jedinice Petog i Sedmog korpusa Armije RBiH oslobađale Sanski Most. Bili su tokom rat „živi štit“ i na frontu kod Bihaća na Grmuši. Cijeli rat su čekali slobodu i nisu je dočekali. Zvuk granata natjerao je vojnike da prekinu sječu šume i da 15 civila Bošnjaka vrate u logor Betonirku.
Na putu ih je sa puškomitraljezom sa nogarama dočekao Lazar Ristić, a ubrzo su stigli Predrag Dević i Petar Arsenić sa automatskim puškama. Trojica vojnika VRS-a koji su čuvali civile pobjegli su u strahu. Prethodno presuđeni Petar Arsenić svjedočio je u procesu Ristiću i Arseniću.
Na putu sam vidio Predraga Devića i Lazara Ristića koji su pili, a Dević je popravljao neki kamion, imao je prljave ruke, dok je Lazar Ristić imao traktor bez prikolice...Čula su se zaprežna kola. Na prvim kolima sam prepoznao G.M. a onda smo se Lazar, Predrag i ja sakrili iza jedne živice da dočekamo zaprežna kola. Prvi je izašao Lazar, a Dević je bio sa lijeve strane, ja sam bio iza njih...- isprićao je pred sudskim vijećem zločinac Petar Arsenić. Detaljno je opisao kako je civilima naređeno da izvade lične karte i bace ih ispred sebe, samo jedan civil nije imao ličnu kartu i tada su sva trojica počeli pucati po civilima koji su ležali na zemlji.
Nakon strašnog zločina Ristić, Dević i Arsenić su spalili lične karte ubijenih civila i napili se ispred jedne kuće. Onda su pobjegli pred naletom jedinica Armije RBiH.
