Nader Sadaqa, 47-godišnji palestinski Samaritanac i bivši komandant brigada Abu Ali Mustafa, konačno je oslobođen nakon više od dva desetljeća provedenih u izraelskim zatvorima. Sadaqa je ključna ličnost u historiji pokreta palestinskih pritvorenika, poznat po spajanju svojih dubokih vjerskih korijena sa snažnim palestinskim nacionalnim identitetom.
Rođen 1977. godine u Nablusu, Sadaqa je odrastao na planini Gerizim, svetom mjestu za samaritansku zajednicu. Studirao je historiju i arheologiju na Nacionalnom univerzitetu An-Najah u Nablusu, gdje je počelo njegovo političko buđenje. Kao student se pridružio Narodnoj fronti za oslobođenje Palestine (PFLP), a tokom Druge intifade uzdigao se do komandanta u Brigadama Abu Ali Mustafe.
Poznat po disciplini i intelektu, Sadaqa je vodio operacije protiv izraelskih kontrolnih tačaka, uključujući napad na kontrolnu tačku Hamra u dolini Jordana. Godine 2004. izraelske snage su ga uhapsile, a vojni sud osudio na šest doživotnih kazni zatvora i dodatnih 45 godina. Tijekom pritvora u centru Petah Tikva pretrpio je psihičko i fizičko mučenje, ali nije priznao krivnju.
Njegova priča razbija stereotipe o maloj palestinskoj samaritanskoj zajednici (manje od 800 ljudi), koju je Izrael često prikazivao kao primjer „mirnog suživota“ s okupacijom. Palestinci ga vide kao simbol da nacionalna pripadnost nadilazi vjerske granice, dok ga izraelski zvaničnici nazivaju „zlim Samaritancem“.
Tijekom zatvora Sadaqa je stekao reputaciju „mislioca“ i učitelja. Pretvorio je ćeliju u učionicu, predavao drugim zatvorenicima o palestinskoj historiji i otporu, te pisao eseje koji su tajno kružili palestinskim novinama i izvještajima o ljudskim pravima. Često je govorio: „Sloboda nije dar; to je istina koja čeka da se ostvari“.
Nakon 21 godine zatvora, njegovo ime pojavilo se na popisu zatvorenika koji će biti pušteni u okviru razmjene „Poplava slobodnih“. Porodica ga je dočekala na planini Gerizim, opisujući trenutak kao „čudo nakon beskrajnog čekanja“. Ipak, izraelske vlasti planiraju mu zabraniti povratak u dom u Nablusu, pokušavajući ga protjerati s planine i umanjiti njegov simbolički utjecaj.
Palestinska samaritanska zajednica, jedna od najstarijih vjerskih skupina u regiji, razlikuje se od drugih po vjerovanju da je planina Gerizim, a ne Jerusalem, sveto mjesto. Sa oko 785 članova, Samaritanci žive na Gerizimu i u gradu Holonu. Smatraju se pravim potomcima drevnih Izraelaca i čuvaju izvornu Toru, odbacujući da ih se etiketira kao Jevreje.
Sadaqa je postao simbol otpora i obrazovanja, pokazujući da čak i pripadnici najmanjih vjerskih zajednica mogu imati historijsku ulogu u širem palestinskom pokretu za slobodu.
