Debatna emisija kandidata za gradonačelnika Bihaća na TV USK pokazala je da su se za ovu funkciju sinoć borili politički Gospodin i politička Zvijer.
Uvreda kojom je Elvedin Sedić (POMAK) diskriminatorski i homofobno „počastio“ Rusmira Musu (SDA) u svim modernim demokratskim sistemima trebala bi da za Sedića označi njegovu sigurnu političku dženazu. Podsjećamo, na Sedićeve opskurne i stigmatizirajuće riječi kultiviranom i pristojnom Musi Cijenim svog starijeg kandidata kao penzionera i želim mu iskreno da svoju zasluženu penziju troši dugo u dobrom zdravlju i uz svoju porodicu.
Ovu neumjesnu i nekulturnu uvredu Elvedin Sedić nije izgovorio spontano,, u „žaru polemike“. Naprotiv, hladno i cinično ju je napisao na papir prije debatne emisije sa osnovnim ciljem da čovjeka u punoj životnoj snazi ( Rusmir Musa je nedavno sa 55. godina otišao u prijevremenu vojnu penziju) stigmatizira kao isluženo i potrošeno biće. Iza fasadne cigle pristojnosti koju je kao loš glumac iz sapunica pokušao odglumiti Sedić je ne sebi, jer on to već zna, javnosti otkrio svoju zloćudnu prirodu potcjenjivanja, netolerancije prema jednoj velikoj populaciji ljudi i slabo prikrivene verbalne represije.
Meta je ovoga puta bio Rusmir Musa ponajviše zbog toga što je kroz proteklih 25 dana izborne kampanje po bihaćkim naseljima uzdrmao Sedićevo samopouzdanje i doveo ga da fatalne tačke gubljenja normalnog rasuđivanja. Stanje na terenu ne ide u prilog Sediću i otuda dolaze njegove „otrovne strelice“ i suptilno pljuvanje po nečijim godinama. Ksenofobično posegnuti za tehničkim brojanjem godina i „slati ga kući“ , istovremeno zaboravljajući da je tvorac POMAK-a i Sedićev prethodnik Šuhret Fazlić pet godina stariji od Muse i da je postao gradonačelnik Bihaća upravo u sadašnjim Musinim godinama, govori ne samo o odsustvu zdrave pameti i odsustvu zdravog takmičarskog duha aktuelnog gradonačelnika, nego još više o militarističkom osvetničkom maniru.
Ogoljavanje vlastite ličnosti kao netolerantne Sedić je izveo u direktnom televizijskom prijenosu . Diskriminiranje protivkandidata kao „penzionera“ i na taj podli način, posredno, eliminiranje jedne brojne populacije konkretno, bihaćkih penzionera kao iskorištenih i pregaženih vremenom i nikome potrebnih, veoma je loša poruka koju kandidat za obnovu mandata gradnačelnika šalje svoji biračima.
On bi dekretom kao folksdojčer Georg Šicer u jugoslovenskoj TV seriji Salaš u malom ritu“ ljude starije dobi isključio iz društvenog i političkog života i strpao ih u svoj starački dom čiji je vlasnik. Vjerovatno bi se našlo jedno mjesto i za njegovog ozbiljnog protivkandidata Rusmira Musu, oca najboljeg bihaćkog sportiste svih vremena. Trulež ove ružne i štetne izjave širi se bihaćkim Korzom , Ozimicama , ide preko Irfana Ljubijankića do Gate, Turije i Izačića na zapadu, Brekovice i Platoa na istoku i Ripča i Ljutočke doline na jugu.
Gospodin Rusmir Musa ne treba uopće da se brani od zlonamjerne diskvalifikacije koju je „vitez opasnog lika“ netrpeljivo odaslao prema građanima. Tim prije što Musa po vizualu i psihofizičkoj konstituciji može gradonačelniku Sediću i pored razlike u godinama biti lični fitnes trener.
